ಬೆಸುಗೆ ಎಂಥದೊ

ಈ ದಿನದ ಬೆಳಗಿನಲಿ

ನಾ ನಡೆವ ದಾರಿಯಲಿ

ಎಷ್ಟೊಂದು ಹೂವುಗಳು ಗೆಳತಿ!

ನಿಷ್ಠೆ ಇಲ್ಲದ ನಾವು

ನಿಷ್ಠೆ ಎಂದರೆ ಹೂವು

ಸೃಷ್ಠಿ ಈ ಲೋಕದಲಿ

ಬೆಸುಗೆ ಎಂಥದೊ ಒಡತಿ!

ಕಾಡು, ಕಲ್ಲಲಿ, ಹಾಡು, ಮೋಡ

ಕಡಲು, ಕೊಳ, ಮರಭೂಮಿಯಲಿ

ಮಾತಲ್ಲಿ, ಮೌನದಲಿ

ಹೂಗಳದೇ ಹಾವಳಿ

ಅಬ್ಬಾ! ಇದು ಮಕರಂದದ ಹೋಳಿ!

ಆತನೇ ಅಲ್ಲಿ ಗೌಳಿ

ಒಂದೊಂದು ಹೂವಿನಲಿ

ಅವನಲ್ಲಿ ಗಂಧವಲ್ಲಿ

ಒಂದೇ ಬಾಳಲಿ ಹೇಗೆ

ಬಾಚಿಕೊಳ್ಳಲಿ?

ಒಂದೊಂದು ಬಣ್ಣದಲಿ

ಅವನೊಲವು ಧಾರೆ ಇಲ್ಲಿ

ಒಂದೇ ಈ ಜನ್ಮದಲಿ

ಸಹಿಸಲೆಂತು!

ಬೆಳಗ ತಂಗಾಳಿಯಲಿ

ಮೌನ ಹೂವಂತರಳಿ

ಹೊರಟವನ ಹಾದಿಗೆ

ಹಬ್ಬಿಕೊಂಡರೆ ಹೀಗೆ,

ಎದೆಯ ಗುಡಿಸಲ ಹಣೆಗೆ

ನೆನಪ ಮಾಲೆಯೇ ಕೊನೆಗೆ.

ಕೊನೆ ಬೇಡ ಕೊನೆಗೆಂದು

ಹೇಗೆ ಬೇಡಲಿ ಅವನ?

ಅವನ ಈ ಲೋಕದಲಿ

ನಿತ್ಯ ನವಮಾಸದ ಕೂಸು ನಾ

ನನ್ನ ತೊದಲ ಹಾಡಿಗೆ ಎದೆ ಗೂಡು ನೀ

ತುಟಿಯಿರದ ಶೃತಿ ಇದು ಸಾಯಬಾರದು ಒಡತಿ